ماندگاری و عمر لنت ترمز چقدر است؟
عمر لنت ترمز یک خودرو به عوامل بسیار گستردهای مانند سبک رانندگی شخصی و قوانین فیزیکی بستگی دارد. مکانیک ها و تولیدکنندگان خودرو اعلام کردهاند که بعد از طی کردن مسافتی معادل حدود 000/30 تا 000/70 مایل (48،280 تا 112،654 کیلومتر) لنت ها شروع به خراب شدن می شوند. حتی گفته شده لنت هایی هستند که به میزان 100 مایل (160.9 کیلومتر) تا 100000 مایل (160،934 کیلومتر) نیز کارایی دارند.
البته این اعداد گفته شده چندان قابل درک نیستند. اما لازم است بدانید که لنت ها دارای مجموعهای از اجزا مختلف مانند کامپوزیت و فلز بوده که به سایر قطعات سیستم های ترمز و روتورها متصل می شوند. در نتیجه همه این اجزا و قطعات بر عمر لنت تأثیر می گذارد. به علاوه گرما، فشار و اصطکاک هم در این موضوع دخالت دارند. در واقع ترمزها و به خصوص لنت ها، سخت ترین اجزای سازنده خودروی شما هستند.
هدف اصلی ما در این مقاله مقایسه لنت های ترمز، یعنی لنت های استفاده شده در ترمز های کولیس و ترمز های درام (اصطلاحا به آنها کفشکی می گویند) می باشد. هر دو نوع این لنت ها برای یک هدف استفاده شده و مواد سازنده آنها یکسان می باشند، اما عملکرد آنها کمی با هم متفاوت است.
بیایید با بررسی مواد سازنده لنت های ترمز، به سوال ابتدای مطلب درباره عمرمفید و ماندگاری ها پاسخ دهیم. لنت ها به طور کلی در چهار نوع آلی، نیمه فلزی، فلزی و مصنوعی وجود دارند. هر یک از این انواع ویژگی های خاص خود را دارند که باید در محاسبه عمرمفید لنت ترمز در نظر گرفته شوند:
انواع لنت ترمز از نظر جنس
- آلی: این نوع ساخته شده از الیاف غیر فلزی است که به یک قطعه کامپوزیتی متصل شده است. سپس با موادی از جمله گرافیت، فلزات پودر شده و حتی پوسته ها پالایش شده است. در آخر نیز فیلرها برای کاهش صدا و انتقال گرما به سایر اجزا اضافه شدهاند.
- نیمه فلزی: این لنت ترکیبی از مواد آلی و فلزات مختلف مانند فولاد و آهن می باشد. این لنت ها در برابر گرما بسیار سخت و مقاوم هستند.
- فلزی: لنت های فلزی معمولا از ترکیب انواع مختلفی از فلزات ایجاد شدهاند که زمانی به طور گسترده در ماشین های مسابقهای مورد استفاده قرار می گرفتند. امروزه تولید و پیشرفت لنت های آلی و نیمه فلزی باعث شده که لنت های فلزی تقریباً از رده خارج شوند.
- مصنوعی: این نوع لنت اغلب با نام لنت های پلاستیکی شناخته می شوند. لنت های مصنوعی از کامپوزیتی شامل مواد غیر آلی و غیر فلزی مانند الیاف فایبرگلاس و آرامید ساخته می شوند. وزن این لنت ها بسیار کم بوده و در عین حال از استحکام بالایی برخوردار هستند. این لنت ها در برابر سرما و گرما بسیار مقاوم بوده و ماندگاری آنها بسیار بیشتر از لنت های معمولی است. همچنین قیمت آنها نیز حدود دو برابر بیشتر از مدل های دیگر می باشد.
از بین لنت های گفته شده معمولا لنت های آلی بیشترین قدرت را هنگام توقف دارند. اما همین قدرت توقف بالا در نهایت منجر به فرسودگی بیشتر لنت هنگام استفاده می شود. به همین دلیل لنت های آلی به طور متوسط کمترین زمان را دارند. لنت های نیمه فلزی که اکنون در اکثر اتومبیل ها وجود دارند نیز سختتر و ماندگارتر از سایر مدل ها هستند، اما به قدرت توقف لنت های آلی را ندارند. در مورد لنت های سرامیکی نیز همین مسئله وجود دارد؛ اگرچه این لنت ها در صورت تمایل و با پرداخت هزینه هایی قابل ارتقا هستند.
از آنجایی که وظیفه لنت های ترمز، متوقف کردن خودرو است باید درباره یک موضوع یعنی “جرم” صحبت کنیم. واقعیت جرم یا به طور خاص متوقف کردن یک جرم معین مانند خودرو، ما را به یاد قوانین فیزیک می اندازد.
بررسی فرآیند فیزیکی لنت های ترمز
در ابتدایی ترین حالت سیستم ترمز از طریق دستگاه های اصطکاک، یعنی لنت ها انرژی جنبشی اتومبیل را به انرژی گرما تبدیل می کند. از آنجایی انرژی جنبشی یک اتومبیل با توجه به وزن آن تعیین می شود، میزان سرعت و فرآیند تغییر آن نیز در هر خودرو متفاوت است. از نظر علم فیزیک، انرژی جنبشی با ضرب وزن ماشین بر مربع سرعت آن محاسبه می شود. سپس محصول به عدد 9/29 تقسیم شده و نتیجه به دست آمده، همان مقدار انرژی جنبشی در واحد فوت-پوند می باشد.
یک مثال: دو ماشین با سرعت 30 مایل در ساعت (48.3 کیلومتر در ساعت) حرکت می کنند. وزن یکی 2000 پوند (2/907 کیلوگرم) و دیگری 4000 پوند (1814 کیلوگرم) است. ماشین سبکتر به میزان 60200 فوت پوند (81،620 نیوتن متر) انرژی جنبشی تولید می کند، در حالی که انرژی جنبشی ماشین سنگینتر به میزان 120،400 فوت پوند (163،240 نیوتن متر) می رسد.
اتومبیل در حال حرکت فقط تولید انرژی جنبشی کرده و اساساً تا زمانی که راننده روی ترمز پا نگذارد هیچ اتفاقی نمی افتد. اما بلافاصله پس از ترمز کردن، یکسری اتفاقات در خودرو رخ می دهد. در این زمان ترمزها باید بر حالت لختی یا اینرسی پویا خودرو غلبه کرده و در عوض اینرسی ایستا یا ثابت را تحمیل کنند (ماشین را متوقف کنند). این کار با تغییر انرژی جنبشی خودرو به انرژی حرارتی یا گرما انجام می شود. گرما و حرارت لنت های یک خودرو کوچک با سرعت 60 مایل در ساعت (96.6 کیلومتر) در هنگام توقف ناگهانی، به حدود 450 درجه فارنهایت (232.2 درجه سانتی گراد) می رسد. همین موضوع در عمر مفید لنت ها تأثیر گذاشته و هر بار که راننده خودرو را متوقف می کند، لنت ها گرم و ساییده شده که نتیجه آن فرسودگی و از بین رفتن لنت ها می باشد.
قسمت آخر این فرآیند موثر در عمر مفید لنت ها، در واقع هیچ ارتباطی با خود لنت ها ندارد. در واقع لنت ها باید با استفاده از مجموعهای از کولیس ها، روی روتور فشار بیاورند تا سرعت خودرو کاهش یابد.
روتور ممکن است مانند یک قطعه فلزی ساده به نظر برسد، اما به شکل خاصی برای کار با کولیس و لنت ها طراحی شده است. جرم روتور و همچنین باله های گرمایشی داخلی آن، به اتلاف مقداری از انرژی گرمایی تولید شده در هنگام ترمز کمک کرده و باعث افزایش عمر لنت ها می شود. به علاوه سطح آن دارای قسمتی خاص است که به دلیل صاف بودن عمر لنت را افزایش می دهد.
سپس نوبت کولیس ها است تا پیستون را به درستی کشیده و در صورت نیاز لنت ها را فشار دهند. زمانی که کولیس گیر می کند، به این معنی است که یکی از لنت ها در تماس مداوم و مکرر با روتور قرار دارد. همین موضوع باعث افزایش انرژی گرمایی و فرسودگی زودرس لنت ها می شود.
نیاز به تعویض لنت های ترمز خودروی لوکس خود را دارید؟ یا سرویس های دوره ای خودرو بصورت اصولی، برایتان مهم است؟ مجموعه تویولند با کادری فنی و متخصص در خدمت شما خواهد بود.
متغیرهای موثر در عمر لنت های ترمز به قدری زیاد هستند که تعیین یک بازه زمانی مشخص تقریباً غیرممکن است. اما به عنوان مثال بازه 30000 تا 50،000 مایل (48،280 تا 80،467 کیلومتر) برای لنت های نیمه فلزی عدد خوبی است. حتی نوع گیربکس اتومبیل نیز می تواند بر عمر لنت ها تأثیر بگذارد. به علاوه درایورهای جعبه دنده دستی که برای کنترل سرعت هستند، عمر ترمز بیشتری نسبت به درایورهای گیربکس اتوماتیک خواهند دید. همچنین لنت های خودرو افرادی که با فشار و محکم ترمز می گیرند، عمر مفیدی کمتری دانرد. در نتیجه یک تغییر ساده در سبک رانندگی شما، می تواند باعث صرفه جویی در هزینه ها شود.
با توجه به مواردی گفتیم بهترین راه برای کنترل عمر مفید لنت ها، بررسی آنها در هنگام تعویض روغن خودرو می باشد. برای اندازه گیری میزان ساییدگی لنت ها می توان از مجموعهای از ابزار سنج لنت ها استفاده کرد. شما حتی می توانید به یک تعمیرگاه معتبر رفته و از آنها بخواهید تا میزان اصطکاک باقی مانده بر روی لنت چقدر بوده و لنت ها تا چه مدتی دوام دارند. شرایط بسیاری از لنت ها را می توان از طریق صدا تشخیص داد. چراکه معمولا یک فلز کوچک به یکی از لنت ها متصل بوده و وقتی لنت ها فرسوده شوند، گیره ها به روتور برخورد کرده و صدایی مانند جیر جیر می دهند.
صرف نظر از اینکه لنت های ترمز معمولی دوام زیادی دارند، اما شما همیشه به نشانه های خراب شدن ترمزها توجه کنید: مانند کم شدن قدرت موتور یا کشیده شدن لنت ها به یک سو در هنگام ترمز گرفتن. همه این علائم نشان دهنده خراب شدن لنت ترمز می باشد.
0 دیدگاه